Housekeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeping

Ja hallo hier ben ik weer! Het is een hele tijd geleden sinds mijn laatste reisverslagje dus ik moet die grijze massa bovenin flink aan het werk zetten om alles te herinneren! Als het goed is was het laatste verslagje dat ik op het punt stond om naar Bali te vertrekken samen met mijn Engelse crashbuddy. Om het niet een compleet boekwerk te maken slaan we Bali even over. Niet huilen allemaal, want ik ga daar zeker nog naar terug dus gewoon trouw blijven lezen.

Ongeveer 5 dagen voordat ik naar Australië vertrok heeft Tony me verlaten om zijn reis voort te zetten. Hij reist alleen door Azië en maakt dus niet de overstap naar Down Under. De laatste vijf dagen heb ik dus heerlijk niks gedaan, vooral ook om nog steeds te herstellen van die leuke wonden. Mijn keuze van de stad die ik als eerste zou bezoeken in Australië was een echte Nederlandse keuze. Welke stad was namelijk het goedkoopst om naartoe te vliegen vanuit Bali en waar het niet 60 graden is. Nou dat is dus Perth geworden. Perth is een stad aan de westkust van Australië en ook zo’n beetje de enige stad. Perth heeft ongeveer 1,8 miljoen inwoners en de tweede stad van de westkust ongeveer 100.000. Klein verschil dus.

Mijn eerste en enige doel in Perth was zo snel mogelijk werk vinden. Nu had ik me vooraf wel enigszins ingelezen of werk vinden in Australië een beetje te doen was. Dit zou geen enkel probleem zijn, dus ik ging met volle moed richting Ozzie. Het ongeluk had me financieel namelijk niet bepaald goed gedaan dus mijn streven om het uit te houden tot nieuwjaar was ineens een ambitieus verhaal geworden. Aangezien het momenteel lente is in Ozzie en de zomer er aan zit te komen was een vereiste voor mijn hostel toch wel eentje met een zwembad. Blijf toch beetje een luxepaardje he.

Dit maakte het kiezen een stuk makkelijker aangezien er in Perth niet heel veel zijn met een zwembad. Daarnaast staat Billabong, volgens Hostelworld, ook bekend om het helpen bij het vinden van een baan. Win-win situatie dus. Eenmaal gesettled in het hostel werd mij al snel verteld dat ik een beetje in een tussen seizoen zat qua werk en dat de economie nou ook niet bepaald rooskleurig was. Oftewel weinig werk voor deze Hollander. Niet echt iets wat je graag wil horen wanneer je je bankrekening naar beneden ziet rennen.

Waar ik in Nederland altijd veel gewerkt heb, goede baantjes heb gehad en eigenlijk nooit zonder werk heb gezeten was het toch best frustrerend dat de zoektocht niet zo voorspoedig liep als ik wenste. Het thuisfront heeft hier zeker van mee mogen genieten, sorry daarvoor ! De Wifi in het hostel was zo slecht dat zelfs een whatsapp berichtje ongeveer een half uur in beslag nam. Na enige research bleek dat de Mcdonalds, die in dezelfde straat zat, voor Australische begrippen mega goede Wifi had. Dus daar ging ik dan trouw iedere ochtend met mijn laptopje naar de Mcdonalds op banenjacht.

Nu had ik natuurlijk ook overal mijn CV af kunnen gooien en in Perth zelf een baantje kunnen vinden. Maar aangezien ik wel iets meer wil zien van Australië wilde ik iets wat meer afgelegen lag. Naast dat je salaris vaak wat hoger is dan in de stad, is er vaak ook weinig te doen dus kan je je geld ook niet opmaken. In Perth is de verleiding toch wat te groot om op stap te gaan en letterlijk honderden dollars over de bar te gooien. Prijzen van alcohol liggen hier namelijk net iets hoger dan thuis. Zo betaal je voor een biertje al snel 10 dollar en een mixdrankje al snel 14 dollar. Nu vind ik 7 euro voor een biertje toch wel wat enthousiast.
Na een enorm frustrerende week, waar ik bijna naar Sydney was gevlogen omdat daar meer werk is, werd ik op een vrijdagochtend gebeld of ik op sollicitatiegesprek wilde komen. Aangezien ik op ongeveer iedere advertentie had gereageerd was het toch best spannend, omdat ik geen flauw idee had voor welk baantje het was. Gelukkig heb ik mijn record in stand weten te houden, dat ik nog nooit niet een baan heb gekregen wanneer ik op gesprek mocht komen.

Nu zijn jullie natuurlijk allemaal enorm benieuwd naar wat deze jongen dan toch mag gaan doen daar in Ozzie. Ik zal eerlijk bekennen dat ik het zelf ook best grappig vind, ik ben namelijk aangenomen voor housekeeping. Stel je even voor dat een man van bijna 1,90 dit zegt met een vrouwelijk stemmetje. Persoonlijk moet ik hier namelijk om lachen. Niet dat ik altijd een vrouwelijk stemmetje heb hoor. Maar waar ga je dat dan doen Stefan? Fijn dat je het vraagt, dat zal ik even vertellen.
West-Australië staat bekend om de vele mijnen en dat is dan ook precies waar ik ga werken. Ik ga wonen in een stad/dorp genaamd Karratha en dat ligt in het noordwesten van Australië. Ongeveer een uur daar vandaan (we rijden vaak wel wat harder dus zeg 40 minuten) ligt een enorme mijn met daarbij een mijnkamp. Stel je dit voor als een soort Centerparcs maar dan met net wat minder uitstraling en luxe. Dit kamp biedt plaats voor 1200 mensen en die mensen willen af en toe een schoon bedje. Mijnwerkers werken op een Fly in Fly out basis, wat betekent dat ze 2 volle weken iedere dag werken en dan een week vrij zijn. Je kunt dus wel voorstellen hoeveel kamers er per dag schoon gemaakt worden.

Nu werk ik alleen bij hoge nood in de housekeeping en heb ik een fysiek wat zwaarder baantje. Natuurlijk omdat ik zo'n enorm gespierde vent ben. Ik rijd namelijk vaak met iemand samen op een buggy rond om de voorraadhokjes te voorzien van alles wat een housekeeper nodig heeft. Van schoonmaakmiddel tot kussenslopen. Nu denk je vast van haa zwaar werk, beetje rond touren op zo’n karretje. Helaas kan ik je vertellen dat twintig handdoeken ook nog best wel wat wegen. Daarnaast is het op dat kamp nu ongeveer 38-43 graden en het is pas lente. Zo is er vorig jaar in de zomer maar liefst 52 graden gemeten. Geen idee hoe ik dat ga overleven maar gok dat ik dan niet hoef te lopen maar drijf in m’n eigen zweet. We zijn namelijk verplicht om lange kleding te dragen, stalen neuzen, pet/hoed, zonnebril en handschoenen is ook geen overbodige luxe. De dagen zijn wel lang want je bent ongeveer 12 uur van huis maar ach er is verder toch niet veel te doen. Ik werk momenteel 4 dagen in de week en dat gaat de komende tijd, hopelijk, meer worden!

Gelukkig is de plaats waar ik woon ongeveer 5 graden kouder dan waar ik werk, nog steeds vrij warm. We wonen met 8 mensen in een huis waar alles is wat je nodig hebt inclusief zwembad! Ik was wel een beetje nerveus met welke mensen ik zou komen te wonen aangezien je hier heel veel tijd mee door brengt. Tot mijn grote opluchting zijn dit allemaal mensen zoals ik. Houden wel van een alcoholische versnapering, een feestje, een sigaretje en vooral niet te druk maken om alles. We zijn ten slotte wel in f*cking Australia! Iedereen is hier met het doel om flinke centen te sparen en weer verder te trekken. En ik kan je vertellen dat kan je hier zeker!

Mocht je ooit het idee hebben om naar Australië te komen bereid je alsjeblieft voor op vliegen. Vliegen in Nederland zijn al heel erg vervelend maar de families die zich hier hebben gevestigd zijn echte eikels. Omdat het zo enorm warm en droog is zijn ze op zoek naar vocht. Naast de nodige zweet die je produceert met dergelijke temperaturen vinden ze ook je ogen enorm leuk. Zo is de term eye rapen aardig van toepassing op deze gevleugelde vrienden. Ook vinden ze het best leuk om af en toe spontaan bij je naar binnen te vliegen wanneer je een gesprek voert met iemand. Zo had ik een paar dagen geleden ongeveer 20 van deze makkers op mijn rug zitten en de andere 20 probeerden door mijn zonnebril heen te vliegen. Gelukkig hebben ze hier flynets die je over je hoofd heen draagt. Nu zie je er hierdoor nog achterlijker uit dan je al doet met die kleding maar beter dan extra ongewenste proteïnen eten!
Aangezien het toch wel weer aardig op een boekwerk begint te lijken zal ik mijn weekend wat ik gehad heb na het krijgen van de baan (wat ik er nog van weet) bewaren voor de volgende keer. Samen met mijn hele gave (gratis) roadtrip die ik heb mogen maken van Perth naar Karratha met een paar hele mooie tussenstops.

Ohja en veel succes met de kou mensen! Zal m’n best doen om niet te verbranden met kerst bij het zwembad!